Een van de leuke dingen van werken bij Noorderligt was dat je gratis naar alle events mocht. Zodoende zag je regelmatig veel onverwacht leuke concerten: het concert van Guy Forsyth op 28 november 1995 was er zo een.

Ik had nog nooit van de goede man gehoord, maar ging toch even kijken: een avondje blues in Noorderligt was immers altijd erg gezellig. Aan de foyerbar hangen een aantal bevriende collega's en ik schuif aan. Het is vaak gebeurd dat we dan niet verder kwamen dan de foyer, maar deze avond zou dat niet gebeuren. Op een gegeven roept Ilona vanaf de trap met haar onvervalste Zeeuwse accent dat we als de sodemieter naar de zaal moeten komen.

Dat doen we dan maar: we treffen een gespierde jonge blanke man aan die zich al aardig in het zweet staat te werken. Wat we dan al hebben gemist is het feit dat de bassist is geveld door een broodje shoarma bij de buren. Om het concert toch door te laten gaan is een bezoeker die aardig bas kan spelen uit de zaal geplukt: met een brede grijns staat ie op het podium te bassen.

Er wordt een vette zompige blues neergezet door Guy Forsyth, z'n indrukwekkende stem wisselt hij af met fraai mondharmonicawerk. Dít is blues op z'n best! Het publiek is laaiend enthousiast en dat slaat duidelijk over op de band. Het hoogtepunt van de avond is als meneer Forsyth van z'n microfoon wegstapt, naar het randje van het podium loopt en zonder versterking de zaal in zingt. Met zijn bulderende stem gaat dat makkelijk! En dan loopt (lange) Piet Maas naar het podium, kijkt de zanger aan en draait zich om: tegelijkertijd klopt Piet op z'n schouder: kom maar op! En ja hoor. Guy Forsyth klimt op z'n schouders en al zingend wordt ie nu door Piet door de zaal gemanoeuvreerd. Wat een prachtig gezicht!

De band speelt nog lang door, Het lijkt wel of ze niet willen stoppen!
Na afloop koop ik bij de merchandise meteen een cd: "High Temperature", een live-opname van een paar jaar eerder in de Metropool te Hengelo

Geplaatst: 31 oktober 2010 door Niek Emmen